AUXILIARES

/broszura aktywisty nie-politycznego/

Auxiliares. Duch i Gen społecznika: łacińsko-rzymskie słowo "auxiliares" oznacza "organizacje pomocnicze" (a także działania, funkcje, instytucje dodatkowe, wspierające, ogromadzające). Obowiązkiem człowieka - jednym z kilku najpoważniejszych - jest służyć innym. Nie tak służyć, jak nam się widzi, tylko tak, jak tego wymaga rzeczywiste dobro tego, kogo służbą obdarowujemy.

 

Można służyć "zawodowo", czyniąc z tego swoją profesję i utrzymując się z tego. Nie jest to ani naganne, ani niecelowe. Byle swoje rzetelnie czynić, sumiennie, starannie, uczciwie. Nie o tę jednak służbę chodzi.

 

Można służyć nie tyle komuś konkretnemu, ale jakiejś Sprawie, Racji, Idei. Można służyć jakimś Koncepcjom, Projektom, Programom. Czy to jest ten rodzaj służby?

 

Można swoją służbę i siebie w niej samego postrzegać jako coś "równoległego, zastępczego", poza głównym nurtem. Ale też można się jej oddać bez reszty, szczerze i bezinteresownie.

 

Prawdziwie służyć - oto moja opinia - to dar umiejętności bezwzględnego i bezwarunkowego darowania w ogóle i darowania siebie w szczególności. Esencją takiej służby jest skrajna bezinteresowność: odnajdujemy siebie i uczłowieczamy się dając z siebie wszystko innym i dając siebie samych innym. W bezpośrednim z nimi obcowaniu.

 

Czy do tego konieczne jest, aby najpierw zabezpieczyć sobie swój własny byt, rozwój, zaplecze, gwarancje?
 

Nie znaleziono żadnych komentarzy.